"Nu wij in een digitale wereld winst niet alleen belasten in het land waar het bedrijf fysiek aanwezig is."
Hoe belast je een bedrijf dat wel een markt, maar geen vestiging in een land heeft? In de huidige digitale economie is van een vaste inrichting vaak geen sprake. Dit terwijl in diverse landen wel producten en diensten worden verkocht. Zou het land met afnemers dan ook niet een deel van de winst kunnen belasten? De contouren van een oplossing zijn er al. Michael van Gijlswijk legt uit.
Verlies bij het herzien van een belastingstelsel het ‘arm’s length principe’ niet uit het oog
We moeten toe naar een belastingstelsel dat uitvoerbaar is voor multinationals en belastingdiensten. En een stelsel dat niet leidt tot dubbele belastingheffing. In deze zoektocht wordt het ‘arm’s length principe’ steeds meer ter discussie gesteld. Terwijl dit principe al decennia lang een bepalende rol speelt in de winstverdeling van multinationals. Jaap Reyneveld legt het uit.
Hoe belast je multinationals zonder landen tekort te doen?
Winstbelastingstelsels zoals we ze kennen zijn ‘overleden’. De Nederlandse vennootschapsbelasting is gebaseerd op achterhaalde uitgangspunten. En binnen de EU hanteert elke lidstaat haar eigen belastingstelsel. Het gevolg is een complex woud aan verschillende belastingstelsels, inefficiëntie en dubbele belastingen. Het kan evenwichtiger en efficiënter via de Global Enterprise Taxation, een voorstel van Jaap Bellingwout, hoogleraar Vrije Universiteit Amsterdam en partner bij KPMG Meijburg & Co.
“Nu onduidelijk is welke instanties het recht hebben om belasting te heffen in een digitale economie.”
Welke opties zijn er om tot een eerlijke constructie te komen voor het gebruik van consumentendata? En hoe moet dit worden belast? Vinod Kalloe over de mogelijkheden, de haken en ogen.