Overwegingen van een bestuurder: NOW or never!

Gisteren keek ik naar een actualiteitenprogramma op tv. Aan tafel werd gefulmineerd tegen beursgenoteerde bedrijven die nu NOW aanvragen. Dit terwijl vorig jaar nog flinke dividenden zijn uitgekeerd. Schande! Ik stelde mij voor dat ik bestuurder was van zo’n beursgenoteerd bedrijf. Wat zou ik doen? Aandeelhouders zijn immers toch ook stakeholders? En in het verleden uitgekeerde dividenden kunnen we toch niet zomaar van pensioenfondsen terugvragen? Wellicht is het geld al uitgekeerd aan pensioengerechtigden. Zouden politici verwachten dat een 80 jarige zijn pensioen van vorig jaar gaat terugstorten? Nee, toch?

De toekomst van het bedrijf en daarmee ook de werkgelegenheid van onze medewerkers, en misschien ook wel indirect het voortbestaan van onze leveranciers, staat nu op het spel. Het is NOW or never. We moeten de 'gift' van de NOW toch wel aanvaarden? Al was het maar voor de zekerheid. Valt de omzetdaling mee, dan krijgen we uiteindelijk immers minder? En zelfs minister Koolmees zegt in het FD van 18 april jl. dat het benutten van de NOW in onze situatie geen probleem is; het overeind houden van bedrijven en werkgelegenheid staat voorop. De regeling is bewust grof. Maar vervolgens komt de vraag aan de orde of we alles uit de kast moeten halen om de NOW te optimaliseren. Gaan we optimaal de juiste 3-maandsperiode kiezen? Gaan we schuiven met omzet? Dat is misschien toch wel een brug te ver. Maar ons businessmodel en de supply chain moeten echt worden aanpast aan de huidige realiteit. Dit heeft wel tot gevolg dat we de steunmaatregelen in het ene land meer gaan benutten dan die in het andere land. Moeten wij als onderneming een voorkeur hebben voor het ene of het andere land? Misschien moet de business toch maar leidend zijn.

Uitstel voor het betalen van belastingschulden aanvragen en later betalen lijkt mij sowieso geen probleem. Uiteindelijk wordt de belasting netjes betaald. Of moeten we daar toch mee oppassen? Mocht bij een onverhoopte deconfiture een belastingschuld onbetaald blijven, dan is het bestuur mogelijk toch aansprakelijk? Zeker als achteraf het verwijt wordt gehoord dat belastinggeld is aangewend om 'groepsleningen' of huur binnen het concern te betalen?

Hoe leggen we dit allemaal uit aan onze stakeholders? Begrijpen zij de nuances? Of niet? Onze reputatie is ook 'key' voor het voortbestaan van onze onderneming. O ja, als we nu gebruikmaken van de steunmaatregelen, welke belemmeringen levert dat op voor de toekomst? Hoe vrij zijn we dan nog om dividend uit te keren of bonussen te betalen? Het benutten van de steunmaatregelen levert wat mij betreft zeker een moral debt op. Ik ga er nog maar eens een nachtje over slapen.