Nederlandse bedrijven vinden EU-Handhavingsrichtlijn onduidelijk en onwerkbaar

Onderzoek van de Algemene Werkgeversvereniging Nederland (AWVN) en KPMG Meijburg & Co Expatriate Services toont aan dat vooraf registreren van uitgezonden werknemers en zakenreizigers in een ander EU-land tot een grote administratieve chaos en hoge kosten leidt.

Op 18 juni brengt de Europese Commissie aan het Europees Parlement verslag uit over de toepassing van de Handhavingsrichtlijn. Deze richtlijn verplicht uitgezonden werknemers, en in veel gevallen ook zakenreizigers, om zich vooraf in de desbetreffende EU-lidstaat te registreren. Iedere EU-lidstaat heeft de richtlijn op eigen wijze ingevoerd. Een totaal gebrek aan uniformiteit is het resultaat. Voor internationale bedrijven leidt dit tot enorme administratieve lasten en hoge kosten. Het gevolg is dat het vrije verkeer van werknemers en de vrijheid om diensten in een andere EU-lidstaat te leveren, sterk worden belemmerd. 

Op verzoek van een honderdtal Nederlandse ondernemingen hebben AWVN en KPMG Meijburg & Co Expatriate Services een onderzoek naar de werking van de richtlijn uitgevoerd. Het rapport met daarin de resultaten en aanbevelingen is onlangs met de Europese Commissie gedeeld om de werking van de richtlijn te verbeteren. Daar het een richtlijn betreft vult elk EU-lidstaat de principes op zijn eigen manier in. In Nederland vond de invoering van de Handhavingsrichtlijn in juni 2016 plaats via de Wet arbeidsvoorwaarden gedetacheerde werknemer in de Europese Unie (WagwEU).

Registratie leidt tot hoge kosten voor bedrijf 

Doordat ieder land de richtlijn op zijn eigen manier invult, ontstaan er 28 verschillende manieren van registratie. Sommige landen hebben nog helemaal geen elektronisch registratiesysteem en andere stellen vergaande eisen. Zo eist bijvoorbeeld Frankrijk dat er voor de uitzendende onderneming een lokale, Frans sprekende contactpersoon geregeld moet zijn. Niet alleen is er een registratieplicht, maar ook moeten bepaalde documenten – soms met vertaling – in het registratiesysteem worden geüpload. In bepaalde EU-landen moeten ook zakenreizigers zich registreren. Luydert Smit, partner van KPMG Meijburg & Co Expatriate Services: “Vooral voor deze groep is het een probleem: zakenreizen worden meestal op korte termijn geboekt, dus hoe moet je er voor zorgen dat een reiziger zich vooraf registreert en tijdig documenten upload? Eén van de betrokken bedrijven heeft jaarlijks te maken met zo’n 28.000 zakenreizen. Omgerekend naar kosten zou dit bedrijf 8 fulltime medewerkers moeten aannemen tegen € 240.000 om aan alle registraties te voldoen. Dit betrof alleen de zakenreizen per vliegtuig, reizen met de auto en trein zijn hier niet eens meegerekend.”

Aanbevelingen

Het rapport van AWVN en KPMG Meijburg & Co Expatriate Services bevat ook aanbevelingen voor de Europese Commissie. Ruud Blaakman, adviseur Internationaal Werk van AWVN: “Een van de aanbevelingen is dat zakenreizigers zich niet hoeven te registeren. Daarbij is het van belang dat er een uniforme definitie van ‘zakenreis’ komt, anders moet dat per lidstaat geregeld worden met alle gevolgen van dien. Ook zou de eis om documenten up te uploaden, moeten vervallen. Andere belangrijke aanbevelingen betreffen het instellen van een centraal Europees registratiesysteem en het vervangen van de Handhavingsrichtlijn door een verordening. Een verordening heeft namelijk rechtstreekse werking waardoor er geen verschillen per lidstaat kunnen ontstaan. Uit ons onderzoek blijkt duidelijk dat de invoering van de Handhavingsrichtlijn in haar huidige vorm tot buitenproportionele eisen leidt, waarvan de naleving door het bedrijfsleven totaal onwerkbaar is.”

Informatie

Wilt u meer weten over deze ontwikkeling of hoe u het beste met deze situatie om kunt gaan? Neem gerust contact op met Luydert Smit of andere specialisten van ons People Service-team.