De ongelijkheid in rente tussen bilaterale APA’s en onderlinge overlegprocedures (MAP’s)
Jouw Tax Controversy-strategie kan veel rente besparen!
Bilaterale of multilaterale APA’s (hierna: BAPA’s) en onderlinge overlegprocedures (hierna: MAP’s) zijn afspraken tussen staten waarin de winst van een onderneming op basis van verrekenprijzen (transfer pricing) tussen twee of meer landen wordt verdeeld.
Bij de aanpassing van de winsten komt ook vaak belasting- en invorderingsrente (hierna: rente) om de hoek kijken. Verschillen in de nationale regelingen inzake rente van de betrokken staten kunnen leiden tot een aanzienlijke rentelast gedurende de onderlinge overlegprocedure en/of de periode van het afsluiten van BAPA’s. Deze rente is ten tijde van schrijven in Nederland 8% (!) over de verschuldigde belasting, dus dat loopt snel op.
De minister van Financiën is in de wet de mogelijkheid geboden om bij MAP’s af te wijken van de nationale regeling belasting- en invorderingsrente.
De belastingplichtige kan bij een overlegprocedure verzoeken om matiging van de in rekening gebrachte rente. In gevallen waarin Nederland rente in rekening heeft gebracht in verband met de kwestie die onderwerp is van de onderlinge overlegprocedure zal de Nederlandse bevoegde autoriteit – in principe – bereid zijn om deze rente op basis van de beginselen van redelijkheid en billijkheid te matigen (zo is vastgelegd in het Besluit Onderlinge overlegprocedures).
De bovengenoemde rentematiging geldt alleen bij MAP’s. Bij zekerheid vooraf in de vorm van BAPA’s geldt in principe geen matiging van de rente. De wettelijke basis en het beleid uit het Besluit Onderlinge overlegprocedures zijn namelijk alleen van toepassing op MAP’s. Dit kan in sommige gevallen echter erg onredelijk uitpakken voor belastingplichtigen. Zo zijn er situaties waarbij door de soms zeer lange doorlooptijd van een BAPA de facto geen sprake meer is van zekerheid vooraf, omdat de oorspronkelijk looptijd van de BAPA al (deels) afgelopen is. Dan is dit ook een afspraak achteraf. BAPA’s en MAP’s hebben allebei het doel om dubbele belasting te voorkomen. Het verschil zit in de timing: de een vooraf en de ander achteraf.
Als BAPA’s zijn ingestoken als zekerheid vooraf is er in beginsel geen matiging van belasting- en invorderingsrente nodig. Dan loopt de heffing in theorie vanaf dag één goed. Het nadeel is dat door de lange doorlooptijd de BAPA ook vaak zekerheid achteraf inhoudt, en de huidige renteregels dus niet aansluiten op de bestaande praktijk. Het is in dit geval belangrijk om met jouw Tax Controversy-adviseur goed af te stemmen wat de beste strategie is. De belastingplichtige heeft de optie om de uitkomst van de BAPA’s niet te accepteren en geen overeenkomst over een dergelijke uitkomst aan te gaan met de betreffende competente autoriteiten. Indien vervolgens aanslagen volgen waarin de besproken uitkomst van het overleg van de betreffende competente autoriteiten leidt tot een naheffing van belastingen in Nederland (en daarmee tot dubbele belasting), kan de belastingplichtige via een MAP toch om voorkoming van dubbele belasting vragen en daarbij ook om matiging van rente verzoeken. Met een rente van 8% kan dit wel de moeite waard zijn en aanzienlijk voordeliger uitpakken dan wanneer een BAPA wordt afgesloten. Verder zijn er ook landen waarmee we weten dat de Nederlandse competente autoriteiten altijd een lange doorlooptijd hebben voor het afsluiten van BAPA’s. Ook hierbij is het belangrijk om de strategie van tevoren duidelijk te bespreken met een ervaren Tax Controversy-expert, om naast het lange wachten ook onnodige rente te voorkomen.
Benieuwd naar wat Meijburg kan betekenen voor jouw organisatie op het gebied van tax controversy- en tax dispute-management? Neem contact op met Janneke Versantvoort voor een oriënterend adviesgesprek.
